پرینتر سه بعدی

برنامه های کاربردی تولید dditive بر اساس بخش

معماری
در دهه 1980، معماران و مهندسان ساختمان بیشتر و بیشتری شروع به استفاده از طراحی به کمک کامپیوتر (CAD) برای طراحی و ساخت ساختمان ها از طریق کامپیوتر کردند. با ظهور تولید افزودنی، بسیاری از شرکت های معماری پتانسیل این فناوری جدید را به ویژه برای ساخت مدل ها کشف کرده اند. به لطف تولید مواد افزودنی، اکنون می توان با دقت بسیار زیاد، با جزئیات زیاد ساخت. تعداد معمارانی که از این فناوری استفاده می کنند به سرعت در حال افزایش است، زیرا بسیاری از شرکت ها قبل از اینکه تولید افزودنی در دسترس قرار گیرد با CAD آشنا بودند.

در سال 2017، شرکت روسی Apis Cor اولین خانه پرینتر سه بعدی خود را ارائه کرد که تنها در 24 ساعت ساخته شد! شاهکاری در بخش معماری که به لطف یک بازوی قابل جابجایی ایجاد شد که قادر به اکسترود کردن بتن است. از آن زمان، پرینت سه بعدی تنها در ساخت ساختمان متوقف نشده است، بلکه شروع به گسترش به ایجاد پل هایی مانند چین و هلند کرده است. علاوه بر این، ناسا مطالعات خود را در مورد امکان استفاده از پرینت سه بعدی برای چاپ یک روستای کامل قمر در مریخ آغاز کرده است.

طراحی هنری
فن‌آوری‌های ساخت افزودنی به شما این قدرت را می‌دهد که محدودیت‌های تخیل را بشکنید، و اثبات آن در ادغام آن در آثار هنرمندان و طراحان سراسر جهان است. به لطف توانایی آن در شکستن موانع، ارائه آثار شخصی و خلاقانه، به آرامی برای هنرمندان مدرن به فناوری تبدیل می شود.

به لطف تولید افزودنی، شاهد افزایش سریع پروژه‌هایی بوده‌ایم که محدودیت‌های توانایی‌های خلاقانه یک هنرمند را از بین می‌برند. نمونه هایی از این را می توان در مجموعه مد پرینتر سه بعدی توسط Danit Peleg، کیک های نفیس Dinara Kasغیر مجاز می باشد، ساختار چاپ سه بعدی Zaha Hadid و جواهرات چاپ سه بعدی Diana Law مشاهده کرد. اینها تنها نمونه هایی از آخرین پیشرفت های پرینت سه بعدی در دنیای هنری هستند، با خلاقیت های بسیار بیشتری که هنرمندان همچنان به کشف امکانات فناوری های سه بعدی ادامه می دهند.

دیگر
تولید افزودنی در بسیاری از بخش‌های دیگر غیر از موارد اصلی که در بالا ذکر کردیم استفاده می‌شود. پرینت سه بعدی بدون شک یک فناوری است که کل جامعه ما را ناراحت کرده است زیرا ایجاد و شخصی سازی را تسهیل می کند و به همه کسانی که از آن استفاده می کنند اجازه می دهد نیازهای خود را برآورده کنند و از آن فراتر بروند. این فناوری غلبه بر موانع و پیچیدگی‌های خاصی را ممکن می‌سازد، با مثالی عالی که در اکتشافات فضایی دیده می‌شود، زیرا ساخت افزودنی امکانات جدیدی برای کشف غنای فضا با ماهواره‌های جدید یا به طور بالقوه ایجاد پایگاه‌های ماه خودمان ارائه می‌دهد.

3DM در توسعه یک پرینتر سه بعدی SLS سریعتر و بهینه تر به منظور افزایش تولید
پرینتر سه بعدی از زمان پیدایش آن در دهه 1980 مسیر طولانی را پیموده است. اگرچه در ابتدا تقریباً به طور انحصاری برای نمونه سازی سریع استفاده می شد، در چند سال گذشته شاهد بودیم که فناوری های تولید افزودنی به سرعت صنعتی شده و برای قطعات با استفاده نهایی در تعدادی از صنایع استفاده می شود. اما سوالات زیادی در مورد مقیاس پذیری فرآیندها به خصوص در مورد تولید باقی می ماند. خوشبختانه، ما شاهد نوآوری فزاینده ای برای رفع این موانع هستیم. یکی از این شرکت ها 3DM است که فناوری هد چاپ خود را بر اساس رویکرد پرتو لیزر موازی توسعه داده است. با استفاده از این راه حل، می توان سرعت و توان چاپ را افزایش داد و وضوح چاپ را به طور خاص با  پرینتر سه بعدی SLS افزایش داد. برای کسب اطلاعات بیشتر با Ido Eylon، مدیر عامل شرکت صحبت کردیم.

3DN: ممکن است خودتان و 3DM را معرفی کنید؟
نام من Ido است، من مدیر عامل 3DM هستم و یک سال گذشته بوده ام. قبل از آن برای شرکت هایی در صنعت AM کار می کردم. در نقش قبلی ام معاون فروش و بازاریابی Massivit بودم که به مدت سه سال انجام دادم. و قبل از آن من تقریباً یک دهه با Stratasys کار کردم، زمانی که ادغام بین Stratasys و Objet اتفاق افتاد. من با نقش فنی تر شروع کردم و زمانی که شروع کردم مدیر تیم برنامه های کاربردی در اسرائیل بودم. ذکر این نکته مهم است زیرا اینگونه است که من درک خود را از کارهایی که با این فناوری منطقی است و همچنین کارهایی که نباید با آن انجام دهم را توسعه دادم. پس از چند سال، به ایالات متحده نقل مکان کردم و مدیر برنامه های کاربردی و پیش فروش آمریکای شمالی بودم و در نقشی بودم که می توانستم به مشتریان و موارد استفاده ذکر شده نزدیک تر شوم و در عین حال بیشتر در معرض جنبه تجاری قرار گرفتم. صنعت. سپس به سنگاپور رفتم تا یک واحد تجاری در آنجا افتتاح کنم و مدیر بازرگانی جنوب آسیا بودم و آخرین نقش مهم من معاونت فروش در آسیا و اقیانوسیه بود. در مجموع سه سال و نیم در سنگاپور، جایی که من از نظر تجاری، تجاری، برنامه های کاربردی، موارد استفاده و مکان های مختلف در معرض دید قرار گرفتم.

درست قبل از انتقال به 3DM، من در مورد حرکت صنعت از "نمونه سازی سریع" به صنعتی بسیار هیجان زده بودم و در 3DM راهی برای ورود به این موضوع شناسایی کردم. SLS به طور کلی یکی از فناوری‌هایی است که برای استفاده در حجم بالا کلیدی است، به این معنی که تولیدی در 10000 قطعه قطعه است. اینجاست که 3DM به عنوان راهی برای استفاده از SLS که در حال حاضر قابلیت‌های بسیار بالایی در این زمینه دارد، وارد می‌شود و آن را حتی فراتر می‌برد.

در همین حال، 3DM توسط دکتر دانیل ماجر که دارای مدرک دکترای فیزیک از موسسه علوم Weizmann در اسرائیل است، تأسیس شد. او متخصص لیزر است و قبل از تأسیس 3DM قبلاً شرکت های پیشرو در این زمینه بود. او اولین نمونه اولیه را برای 3DM با دو دست خود ساخت و مقداری پول از یک انکوباتور در اسرائیل جمع آوری کرد و شرکت شروع به رشد و پیشرفت کرد. در واقع، ما حدود 2 سال پیش در تل آویو عمومی شدیم و سرمایه بیشتری را جذب کردیم و روند توسعه را ادامه دادیم و اکنون در آستانه تجاری سازی هستیم. ما انتظار داریم در چند ماه آینده اولین واحدهای بتا خود را در این زمینه عرضه کنیم.

راهنمای کامل فیوژن بستر لیزری پودری در پرینتر سه بعدی
تمام فناوری های خانواده پودر بستر فیوژن (PBF) از یک پلت فرم ساخت حاوی مواد پودری برای تولید افزودنی قطعه استفاده می کنند - پودر می تواند پلیمر یا فلز باشد. در طول دهه 1990 بود که چندین شرکت شروع به کاوش در همجوشی بستر پودری (PBF) برای فلز کردند: ذرات پودر فلز با استفاده از یک منبع حرارتی مانند لیزر یا پرتو الکترونی ذوب می شدند تا لایه به لایه یک بخش کم و بیش پیچیده را تشکیل دهند. امروز، ما بر روی لیزر پودر بستر فیوژن (LPBF) تمرکز خواهیم کرد، که همانطور که از نامش پیداست، از لیزر برای ساختن یک قطعه فلزی با پرینتر سه بعدی به صورت افزودنی استفاده می کند. چندین فناوری پرینتر سه بعدی در صنعت وجود دارد، آنها در بخش های مختلف و برای ابزارهای مختلف استفاده می شوند. از جمله آنها می توان به فیوژن بستر لیزری پودری در پرینتر سه بعدی اشاره کرد. این فناوری چگونه کار می کند؟ از چه موادی می توان استفاده کرد؟ ما همه چیز را در زیر به شما می گوییم!

در سال 1994، EOS فرآیند خود را به نام تف جوشی لیزری مستقیم فلزات (DMLS) به ثبت رساند، در حالی که در سال 1995 موسسه Fraunhofer اصطلاح SLM را برای ذوب لیزری انتخابی معرفی کرد. این دو تکنیک مشابه هستند، با این حال برای جلوگیری از هرگونه سردرگمی، از اصطلاح لیزر پودر بستر فیوژن (LPBF) استفاده می کنیم. اصطلاحات ممکن است گیج کننده به نظر برسند، DMLS از کلمه تف جوشی استفاده می کند در حالی که در واقع با ذوب شدن کار می کند. به طور مشابه، PBF از کلمه همجوشی استفاده می کند، زمانی که نمی توانید یک پلاستیک را ذوب کنید، فقط می توانید آن را زینت کنید. با این حال، تف جوشی لیزری انتخابی (SLS) بخشی از خانواده PBF است.

راهنمای کامل فیوژن بستر لیزری پودری در پرینتر سه بعدی
تمام فناوری های خانواده پودر بستر فیوژن (PBF) از یک پلت فرم ساخت حاوی مواد پودری برای تولید افزودنی قطعه استفاده می کنند - پودر می تواند پلیمر یا فلز باشد. در طول دهه 1990 بود که چندین شرکت شروع به کاوش در همجوشی بستر پودری (PBF) برای فلز کردند: ذرات پودر فلز با استفاده از یک منبع حرارتی مانند لیزر یا پرتو الکترونی ذوب می شدند تا لایه به لایه یک بخش کم و بیش پیچیده را تشکیل دهند. امروز، ما بر روی لیزر پودر بستر فیوژن (LPBF) تمرکز خواهیم کرد، که همانطور که از نامش پیداست، از لیزر برای ساختن یک قطعه فلزی با پرینتر سه بعدی به صورت افزودنی استفاده می کند. چندین فناوری پرینتر سه بعدی در صنعت وجود دارد، آنها در بخش های مختلف و برای ابزارهای مختلف استفاده می شوند. از جمله آنها می توان به فیوژن بستر لیزری پودری در پرینتر سه بعدی اشاره کرد. این فناوری چگونه کار می کند؟ از چه موادی می توان استفاده کرد؟ ما همه چیز را در زیر به شما می گوییم!

در سال 1994، EOS فرآیند خود را به نام تف جوشی لیزری مستقیم فلزات (DMLS) به ثبت رساند، در حالی که در سال 1995 موسسه Fraunhofer اصطلاح SLM را برای ذوب لیزری انتخابی معرفی کرد. این دو تکنیک مشابه هستند، با این حال برای جلوگیری از هرگونه سردرگمی، از اصطلاح لیزر پودر بستر فیوژن (LPBF) استفاده می کنیم. اصطلاحات ممکن است گیج کننده به نظر برسند، DMLS از کلمه تف جوشی استفاده می کند در حالی که در واقع با ذوب شدن کار می کند. به طور مشابه، PBF از کلمه همجوشی استفاده می کند، زمانی که نمی توانید یک پلاستیک را ذوب کنید، فقط می توانید آن را زینت کنید. با این حال، تف جوشی لیزری انتخابی (SLS) بخشی از خانواده PBF است.

راهنمای کامل فیوژن بستر لیزری پودری در پرینتر سه بعدی
تمام فناوری های خانواده پودر بستر فیوژن (PBF) از یک پلت فرم ساخت حاوی مواد پودری برای تولید افزودنی قطعه استفاده می کنند - پودر می تواند پلیمر یا فلز باشد. در طول دهه 1990 بود که چندین شرکت شروع به کاوش در همجوشی بستر پودری (PBF) برای فلز کردند: ذرات پودر فلز با استفاده از یک منبع حرارتی مانند لیزر یا پرتو الکترونی ذوب می شدند تا لایه به لایه یک بخش کم و بیش پیچیده را تشکیل دهند. امروز، ما بر روی لیزر پودر بستر فیوژن (LPBF) تمرکز خواهیم کرد، که همانطور که از نامش پیداست، از لیزر برای ساختن یک قطعه فلزی با پرینتر سه بعدی به صورت افزودنی استفاده می کند. چندین فناوری پرینتر سه بعدی در صنعت وجود دارد، آنها در بخش های مختلف و برای ابزارهای مختلف استفاده می شوند. از جمله آنها می توان به فیوژن بستر لیزری پودری در پرینتر سه بعدی اشاره کرد. این فناوری چگونه کار می کند؟ از چه موادی می توان استفاده کرد؟ ما همه چیز را در زیر به شما می گوییم!

در سال 1994، EOS فرآیند خود را به نام تف جوشی لیزری مستقیم فلزات (DMLS) به ثبت رساند، در حالی که در سال 1995 موسسه Fraunhofer اصطلاح SLM را برای ذوب لیزری انتخابی معرفی کرد. این دو تکنیک مشابه هستند، با این حال برای جلوگیری از هرگونه سردرگمی، از اصطلاح لیزر پودر بستر فیوژن (LPBF) استفاده می کنیم. اصطلاحات ممکن است گیج کننده به نظر برسند، DMLS از کلمه تف جوشی استفاده می کند در حالی که در واقع با ذوب شدن کار می کند. به طور مشابه، PBF از کلمه همجوشی استفاده می کند، زمانی که نمی توانید یک پلاستیک را ذوب کنید، فقط می توانید آن را زینت کنید. با این حال، تف جوشی لیزری انتخابی (SLS) بخشی از خانواده PBF است.

راهنمای کامل فیوژن بستر لیزری پودری در پرینتر سه بعدی
تمام فناوری های خانواده پودر بستر فیوژن (PBF) از یک پلت فرم ساخت حاوی مواد پودری برای تولید افزودنی قطعه استفاده می کنند - پودر می تواند پلیمر یا فلز باشد. در طول دهه 1990 بود که چندین شرکت شروع به کاوش در همجوشی بستر پودری (PBF) برای فلز کردند: ذرات پودر فلز با استفاده از یک منبع حرارتی مانند لیزر یا پرتو الکترونی ذوب می شدند تا لایه به لایه یک بخش کم و بیش پیچیده را تشکیل دهند. امروز، ما بر روی لیزر پودر بستر فیوژن (LPBF) تمرکز خواهیم کرد، که همانطور که از نامش پیداست، از لیزر برای ساختن یک قطعه فلزی با پرینتر سه بعدی به صورت افزودنی استفاده می کند. چندین فناوری پرینتر سه بعدی در صنعت وجود دارد، آنها در بخش های مختلف و برای ابزارهای مختلف استفاده می شوند. از جمله آنها می توان به فیوژن بستر لیزری پودری در پرینتر سه بعدی اشاره کرد. این فناوری چگونه کار می کند؟ از چه موادی می توان استفاده کرد؟ ما همه چیز را در زیر به شما می گوییم!

در سال 1994، EOS فرآیند خود را به نام تف جوشی لیزری مستقیم فلزات (DMLS) به ثبت رساند، در حالی که در سال 1995 موسسه Fraunhofer اصطلاح SLM را برای ذوب لیزری انتخابی معرفی کرد. این دو تکنیک مشابه هستند، با این حال برای جلوگیری از هرگونه سردرگمی، از اصطلاح لیزر پودر بستر فیوژن (LPBF) استفاده می کنیم. اصطلاحات ممکن است گیج کننده به نظر برسند، DMLS از کلمه تف جوشی استفاده می کند در حالی که در واقع با ذوب شدن کار می کند. به طور مشابه، PBF از کلمه همجوشی استفاده می کند، زمانی که نمی توانید یک پلاستیک را ذوب کنید، فقط می توانید آن را زینت کنید. با این حال، تف جوشی لیزری انتخابی (SLS) بخشی از خانواده PBF است.

راهنمای مواد پرینتر سه بعدی: پلاستیک
پلاستیک ماده ای است که از ترکیبات مصنوعی یا نیمه مصنوعی ساخته شده است که خاصیت چکش خواری (قابلیت تغییر شکل) را دارد. اکثر پلاستیک های موجود در بازار کاملاً مصنوعی هستند (بیشتر از مواد پتروشیمی به دست می آیند). با این حال، با توجه به نگرانی های زیست محیطی فزاینده، پلاستیک های مشتق شده از مواد تجدیدپذیر مانند پلی لاکتیک اسید (PLA) نیز در بازار محبوب هستند. پلاستیک ها به دلیل هزینه کم، سهولت ساخت، تطبیق پذیری و مقاومت در برابر آب در محصولات و بخش های زیادی مورد استفاده قرار می گیرند. در بخش AM، پلاستیک های ساخته شده با  پرینتر سه بعدی نیز بسیار محبوب هستند.

در راهنمای زیر نگاهی به رایج ترین پلاستیک های پرینتر سه بعدی خواهیم داشت. همانطور که می دانید، محبوب ترین و مقرون به صرفه ترین فرآیند چاپ با پرینتر سه بعدی، FDM، قطعات را از طریق اکستروژن رشته های پلاستیکی تولید می کند. با این حال، دقت در ماشین‌های FDM مانند سایر فرآیندهای AM مانند SLS یا SLA نیست. پلاستیک ها اغلب با این فناوری برای ایجاد نمونه های اولیه استفاده می شوند. بنابراین، برای قطعات صنعتی و نهایی، سازندگان ممکن است تصمیم بگیرند که فناوری‌های SLS (با استفاده از پودرهای پلاستیکی) یا SLA (با استفاده از رزین‌های پلاستیکی) را انتخاب کنند که دقت و کیفیت قطعه بیشتری را ارائه می‌دهند. دو فناوری دیگر که می‌توانند با پلاستیک چاپ کنند عبارتند از Material Jetting و Multi Jet Fusion.

از چه پلاستیک هایی می توان در تولید مواد افزودنی استفاده کرد؟ به صورت فیلامنت یا پودر، پلاستیک باید ذوب شود تا جسمی را که چاپ می کنید لایه به لایه تشکیل دهد. در شکل رزین، باید جامد شود تا جسم را تشکیل دهد. هر پلاستیک در طول فرآیند ساخت به پارامترهای چاپ با پرینتر سه بعدی متفاوتی نیاز دارد و به قطعات خواص متفاوتی می دهد.

پرینتر سه بعدی پلاستیک: راهنمای جامع
ABS
فیلامنت ABS رایج ترین پلاستیک ساخته شده با پرینتر سه بعدی است. در بدنه خودروها، لوازم خانگی و قاب گوشی موبایل استفاده می شود. این یک ترموپلاستیک است که حاوی پایه ای از الاستومرهای مبتنی بر پلی بوتادین است که باعث انعطاف پذیری بیشتر و مقاومت در برابر ضربه می شود. ABS را می توان به صورت پودر برای فرآیندهای بستر پودری مانند SLS و به صورت مایع برای فناوری های SLA و PolyJet یافت.

ABS هنگامی که بین 230 درجه سانتیگراد تا 260 درجه سانتیگراد گرم می شود در پرینت سه بعدی استفاده می شود. این یک ماده سخت است که می تواند به راحتی در دمای -20 درجه سانتیگراد تا 80 درجه سانتیگراد مقاومت کند. علاوه بر استحکام بالا، یک ماده قابل استفاده مجدد است و می توان آن را با فرآیندهای شیمیایی جوش داد. با این حال، ABS زیست تخریب پذیر نیست و در تماس با هوا منقبض می شود، بنابراین سکوی چاپ برای جلوگیری از تاب برداشتن باید گرم شود. علاوه بر این، استفاده از پرینتر سه بعدی محفظه بسته برای محدود کردن انتشار ذرات هنگام چاپ با ABS توصیه می شود.

PLA
این ماده که با نام پلی لاکتیک اسید یا PLA شناخته می شود، بر خلاف ABS دارای مزیت زیست تخریب پذیری است. PLA با استفاده از مواد خام تجدید پذیر مانند نشاسته ذرت تولید می شود. PLA یکی از ساده ترین مواد برای چاپ است، اگرچه پس از پرینتر سه بعدی تمایل به کوچک شدن کمی دارد. بر خلاف ABS، هنگام چاپ در PLA به سکوی گرمایشی نیاز ندارید. PLA همچنین در دمای پایین‌تر از ABS، بین 190 تا 230 درجه سانتی گراد چاپ می‌کند.

PLA به دلیل سرعت خنک کنندگی و انجماد بالای آن، دستکاری مواد سخت تری است. همچنین ذکر این نکته ضروری است که مدل ها در تماس با آب ممکن است خراب شوند. با این حال، این ماده سازگار، استفاده از آن ساده است و در رنگ‌های متنوعی عرضه می‌شود که آن را برای پرینتر سه بعدی FDM مناسب می‌کند.

راهنمای جراحی سفارشی پرینتر سه بعدی برای حذف آملوبلاستوما و اصلاح ژنو واروم
اگرچه  پرینتر سه بعدی نوآوری ها را در بسیاری از رشته ها و صنایع ممکن کرده است، اما این پیشرفت های انجام شده توسط پزشکان و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی است که می تواند بیشترین تأثیر را در بهبود زندگی مردم داشته باشد. راهنمای جراحی سفارشی پرینتر سه بعدی می تواند به جراحان کمک کند تا آناتومی و آسیب شناسی منحصر به فرد هر بیمار را درک کنند، به آنها کمک می کند تا خطرات را تجزیه و تحلیل کنند، یک رویکرد را برنامه ریزی کنند و قبل از ورود به اتاق عمل با مورد بیشتر آشنا شوند.

Formlabs و تخصص متنوع شرکای ما به هزاران پزشک کمک کرده است تا برنامه ریزی قبل از عمل، زمان عمل و نتایج بیمار را بهبود بخشند. از طریق تصویربرداری سه بعدی و مدل های چاپ شده با چاپ سه بعدی قبل از عمل، راهنماهای جراحی و ابزارهای جراحی یکبار مصرف، قدرت سفارشی سازی می تواند مراقبت از بیمار را آسان تر و در دسترس تر کند.

دو مورد زیر نشان می‌دهد که چگونه یک اکوسیستم پرینت سه بعدی قابل دسترس مانند مجموعه رزین‌های زیست سازگار Form 3B+ و Formlabs می‌تواند پزشکان را قادر به درمان موفقیت‌آمیز آسیب‌شناسی پیچیده، همه با هزینه مقرون به صرفه برای بیمارستان و بیمار کند.

مطالعه موردی: جراحی آملوبلاستوما
تشخیص
دکتر یوگش بات در بیمارستان آکار در وادودارا، از قدرت تصویربرداری، مدل‌سازی و چاپ سه بعدی دقیق و قدرتمند برای کمک به مرد 19 ساله ای که از آملوبلاستوما رنج می‌برد، استفاده کرد.

آملوبلاستوما یک تومور نادر و غیر سرطانی (خوش خیم) است که اغلب در فک نزدیک دندان های آسیاب ایجاد می شود. رشد تومور در سلول هایی آغاز می شود که پوشش محافظ مینای دندان را تشکیل می دهند. شایع‌ترین نوع آملوبلاستوم به شدت رشد می کند و تومور بزرگی را تشکیل می دهد که از مینای دندان و به استخوان فک (فک پایین) گسترش می یابد.

گزینه های درمانی آملوبلاستوما بسته به اندازه، محل، ویژگی ها و نوع سلول متفاوت است. جراحی معمولا برای برداشتن تومور انجام می شود و از آنجایی که تومور به استخوان فک رشد می کند، جراحی تهاجمی که بخشی از فک پایین را برمی دارد انجام می شود. پرتودرمانی و مراقبت های حمایتی بیشتر نیز ممکن است بسته به وسعت تومور مورد نیاز باشد. اگرچه گزینه های محافظه کارانه تری وجود دارد، به دلیل احتمال بالای عود تومور، آنها به طور گسترده مورد استفاده قرار نمی گیرند.

برنامه ریزی قبل از عمل
دکتر بات برای معالجه بیمارش شروع به سفارش سی تی اسکن با وضوح بالا از ناحیه فک پایین از زوایای مختلف کرد. بر اساس داده‌های CT تقسیم‌بندی شده، Jajal Medical، یک سرویس تصویربرداری زیست پزشکی، یک مدل سه بعدی از جمجمه ایجاد کرد.

از طریق تجسم آسیب شناسی و توانایی دیدن آسیب شناسی از زوایای مختلف، از جمله محل اتصال آن به فک پایین، دکتر بات توانست رویکرد خود را برنامه ریزی کند. رویه دوگانه خواهد بود. ابتدا دکتر بات برنامه ریزی کرد تا تومور و قسمت های آسیب دیده استخوان فک را بردارد. سپس بخش کوچکی از نازک نی، یکی از سه استخوان بلند ساق پا را برمی داشت و در بازسازی استخوان فک استفاده می کرد. این نوع بازسازی فک پایین با استفاده از مواد نازک نی، به دلیل خونرسانی عالی فیبولا، عدم عملکرد باربری و شکل مطلوب، رایج است.

بخش سالم فک پایین منعکس شد، تکنیکی که شامل یک تکثیر دیجیتال بر اساس داده‌های موجود می‌شود تا بهینه‌ترین بازسازی استخوان را تسهیل کند و دکتر بات را در برداشتن تنها قطعه استخوان لازم از نازک نی راهنمایی کند. سپس، تیم Jajal Medical مدل‌های سه‌بعدی راهنماهای برش جراحی را طراحی کردند که متناسب با مدل‌های آناتومیک فک پایین و نازک نی باشد.

مروری بر شرایط کلیدی برای پرینتر سه بعدی
اسرار تجارت
برای شرکت هایی که می‌خواهند از نوآوری های خود محافظت کنند، اما این نوآوری ها یا قابل ثبت نیستند یا بهتر است فاش نشده نگه داشته شوند، می توانند آن ها را اسرار تجاری کنند. این ها را می توان با قراردادهای قانونی قابل اجرا مانند قراردادهای عدم افشا (NDA) محافظت کرد، و نسبت به اختراعات مزیت دارد زیرا بدون هزینه هستند زیرا نیازی به ثبت نیست و می توانند برای مدت نامحدود ادامه داشته باشند. یکی از بهترین نمونه های شناخته شده خارج از پرینتر سه بعدی، دستور کوکاکولا است که از سال 1891 مخفی بوده است. در چاپ سه بعدی، NDAها (در میان سایرین) توسط دفاتر خدمات استفاده می شوند که در ادامه این مقاله به آنها پرداخته خواهد شد.

علائم تجاری
جنبه دیگری از قانون IP علائم تجاری هستند. علامت تجاری علامتی است که کالاهای یک شرکت را از شرکت دیگر متمایز می کند و معمولاً متعلق به شرکتی است که از علامت استفاده می کند. یکی از نمونه های شناخته شده در این زمینه چاپ FDM/FFF است. در حالی که این فناوری به طور غیر رسمی به عنوان FDM شناخته می شود، در واقع این اصطلاح پس از توسعه آن توسط یکی از بنیانگذاران اسکات کرامپ در سال 1991 به عنوان یک علامت تجاری Stratasys ثبت شد. هنگامی که نقض علامت تجاری رخ می دهد، طرف مقابل (شاکی) می تواند برای جبران خسارت مالی شکایت کند. در تئوری، شرکت‌های امروزی همچنان باید از استفاده از عبارت «FDM» به نفع «FFF» یا «اکستروژن» اجتناب کنند، زیرا علامت تجاری هنوز فعال است، در حالی که حق اختراع در سال 2009 منقضی شده است.

قانون حق چاپ و پرینتر سه بعدی
قانون حق چاپ اغلب به سازندگان فردی در دنیای پرینتر سه بعدی مربوط می شود، از جمله فایل های طراحی ساخته شده توسط سازندگان در سایت های میزبان مانند Thingiverse، Cults، MyMiniFactory و Printables. محبوبیت این سایت‌ها در سال‌های اخیر افزایش یافته است و Thingiverse بین سال‌های 2018 تا 2022 از 2.3 میلیون به 6.2 میلیون کاربر افزایش یافته است.

فایل‌های این سایت‌ها تحت چندین مجوز از جمله Creative Commons ارائه می‌شوند. اینها مجوزهای حق چاپ عمومی هستند که توسط سازمان غیرانتفاعی همنام نظارت می شوند و در سراسر جهان به رسمیت شناخته می شوند. این شش مجوز راهی را برای سازندگان ارائه می‌کند تا صریحاً حقوق قانونی را در مورد آثار خود مطالبه کنند و در عین حال به دیگران اجازه می‌دهند از این آثار بهره‌مند شوند. برای اهداف وب‌سایت‌های پرینت سه بعدی، این به معنی فایل‌های مش‌بندی است که می‌توان از آنها پرینت گرفت.

کاربران می توانند انتخاب کنند که آیا اجازه استفاده تجاری و انطباق ("مشتقات") از کار خود را بر اساس نحوه استفاده از فایل دارند یا خیر. در واقع، CC استرالیا به دارندگان حق چاپ یک نمودار جریان تعاملی ارائه می دهد تا به آنها کمک کند تا مناسب ترین مجوز را مطابق با خواسته های خود انتخاب کنند.

مهم است که تصویر بزرگ تر را از دست ندهید: میلیون‌ها نفر از این وب سایت های فایل پرینت سه‌بعدی استفاده می‌کنند و در بیشتر مواقع قوانین کپی رایت بدون رویداد تصویب می‌شوند. ما با اندرو استاکتون از سایت مدل سازی سه بعدی Titancraft، یکی از برترین سازندگان Thingiverse از نظر فایل های دانلود شده صحبت کردیم. در ابتدا، او توضیح داد که انتخاب مجوز Creative Commons به دلیل ایجاد پرونده بستگی دارد. «اگر شی را برای سرگرمی ساخته‌ام، از مجوز CC0 یا Attribution استفاده می‌کنم. اگر قصد ندارم از آن پول در بیاورم، فکر می کنم به مردم اجازه می دهم هر کاری که می خواهند با آنها انجام دهند. اگر مربوط به کسب و کار من است (مینیاتورهای بازی) از مجوز No Commercial استفاده می کنم.

همانطور که نشان داده شد، قوانین مالکیت معنوی بر افراد در پرینتر سه بعدی به طور متفاوتی بر اساس جایگاه تجاری آن ها تأثیر می گذارد. از آنجایی که مدل‌های پرینتر سه بعدی آقای استاکتون برای سفارشی سازی به جای خود فایل ارزشمند هستند، او کمتر تحت تأثیر افرادی قرار می گیرد که بدون ذکر منبع از آنها استفاده می کنند، اما برای کسی که تجارتش شامل خود فایل ها می شود، نقض قوانین کپی رایت مشکل مهم‌تری است. مهم است که به یاد داشته باشید که سهام یک فرد بسته به شرایط آن ها متفاوت است.

به نوبه خود، کاربر دیگر ممکن است بسته به نهادی که از فایل های آن استفاده می کند بسیار نگران باشد. اگر از مطالب دارای مجوز از یک سازمان بزرگ استفاده می کردند، احتمالاً با دقت بیشتری عمل می‌کردند تا یک فرد (که رایج است: در سال 2017 دیزنی پس از درخواست حذف فایل‌های جنگ ستارگان از Thingiverse، بحث‌هایی را برانگیخت و در سال 2022 هوندا همین درخواست را کرد. سازنده پرینتر سه بعدی Prusa برای همه فایل هایی که نام اولی را دارند). با این وجود، نگاهی گذرا به Thingiverse امروزه فایل‌های بسیاری را نشان می‌دهد که دارای نشان‌های تجاری هستند، که در واقع نشان می‌دهد که این قانون برای همه کاربران یکسان اعمال نمی‌شود.

بهترین پروژه های ساختمانی با پرینتر سه بعدی
ما در مورد مزایایی که ساخت افزودنی برای صنعت ساخت و ساز به ارمغان می آورد بسیار صحبت کردیم.  پرینتر سه بعدی امکانات جدیدی را برای طراحی باز می کند، هزینه ها را کاهش می دهد و پروژه های ساخت و ساز پایدار با اثرات زیست محیطی کم را تولید می کند. قبلا در مورد تئوری صحبت کردیم. حالا بیایید به نحوه استفاده از مزایای AM در واقعیت بپردازیم!

قبلاً درباره مهاجرت خانواده‌ای به خانه ای با پرینتر سه بعدی در فرانسه و بسیاری از پروژه های خانه های پرینتر سه بعدی به شما گفته ایم. در نمونه های واقعی دیگر، شما را با چند پروژه خیره کننده از هلند، دفاتر منتشر شده سه بعدی دبی و اولین پل ساخته شده با پرینتر سه بعدی آشنا می‌کنیم. در مورد ساخت خانه در یک روز چطور؟ آیا امکان دارد؟ بیایید ببینیم که فناوری های سه بعدی برای صنعت ساخت و ساز تا کجا پیش رفته اند.

در 24 ساعت خانه بسازید؟
چرا که نه! Apis Cor یک شرکت روسی متخصص در پرینتر سه بعدی است که می تواند یک خانه کانتور شده را تنها در 24 ساعت تولید کند. نه تنها این، بلکه ماشین ها می توانند در زمستان نیز کار کنند. آنها باید پوشش داده شوند. پرینتر سه بعدی ها را می توان به راحتی به محل ساختمان منتقل کرد و ظرف 30 دقیقه، آماده ساخت خانه آینده شماست! بتن یک مخلوط منحصر به فرد است که به سرعت سخت می شود و به پرینتر سه بعدی اجازه می دهد تا به سرعت کار کند. این شرکت همچنین می خواست نشان دهد که شکل ساختمان ها نباید مربع باشد. ما می توانیم معماری را باز کنیم تا شکل های جدیدی به خود بگیرد. آزمایش‌هایی مانند این نشان می‌دهد که تولید مواد افزودنی می‌تواند راه‌حلی جدی برای بحران مسکن در سال‌های آینده باشد.

پرینتر سه بعدی و یک زندگی جدید
New Story  یک سازمان غیرانتفاعی است که هدف آن رساندن خانه‌ها به فقیرترین افراد است. آنها در طول 3 سال 850 خانه در سراسر جهان ساخته اند، اما می دانستند که باید سریعتر کار کنند. برت هاگلر، مدیرعامل و یکی از بنیانگذاران New Story، پتانسیل تولید افزودنی را دید. آنها طرح ها و راه حل های ساخت و ساز جدیدی را توسعه دادند و روند ساخت و ساز خود را بهبود بخشیدند و هزینه ها را کاهش دادند. به لطف پرینت سه بعدی، آنها توانستند 100 خانه کانتور شده را تنها در هشت ماه بسازند. این بیش از 12 خانه در ماه است، و برای سازمان، این به معنای 12 خانواده است که در نهایت خانه دریافت کردند.

New Story به لطف همکاری با Icon، که پرینتر سه بعدی موبایل Vulcan را طراحی کرد، به موفقیت بسیاری دست یافت. این دستگاه را می توان به راحتی به کشورهای در حال توسعه منتقل کرد و می تواند بدون برق کار کند. این پرینتر سه بعدی می تواند خانه ای به مساحت 600 تا 800 فوت مربع (55 تا 75 متر مربع) را تنها در 24 ساعت بسازد. به لطف فناوری های سه بعدی، هزینه ها فقط 4000 دلار تعیین شده است. این واقعا می تواند آینده مسکن و مبارزه با بی خانمانی را تغییر دهد.