پرینتر سه بعدی

درست کردن گوشت
برآورده کردن همه این الزامات به دور از اهمیت است، حتی برای یک ترکیب نسبتاً ساده مانند میله‌های مواد مغذی مناسب که تیم Oleksyk برای سربازان توسعه می دهد. و اگر هدف ساخت چیزی با ساختار پیچیده باشد، ایجاد یک نسخه قابل چاپ بسیار پیچیده تر است. به عنوان مثال، شرکتی به نام Redefine Meat از پرینتر سه بعدی برای تولید محصولات گیاهی استفاده می کند که ساختار، بافت و طعم استیک های گوشت گاو را بازتولید می کند.

دانیل دیکوفسکی، رئیس نوآوری و فناوری Redefine Meat، می‌گوید: «گوشت» - که ماهیچه است - «ساختاری بسیار پیچیده دارد که می‌تواند عملکرد مناسب و عمدتاً حرکت را برای حیوان فراهم کند. این شرکت ویژگی های گوشت را با یک تست فشرده سازی استاندارد و سایر آزمایش‌های سفارشی تجزیه و تحلیل می کند تا ببیند که چگونه آن را تغییر می دهد و در برابر جویدن مقاومت می کند، که بستگی به جهت‌گیری رشته‌های عضلانی دارد. Redefine Meat همچنین با استفاده از پرینتر سه بعدی ها برای ذخیره الیاف گیاهی انحصاری شرکت، نحوه تراز شدن و چسبیدن فیبرهای عضلانی به یکدیگر را دوباره ایجاد می کند. دیکوفسکی می‌گوید، ایده این است که واقعاً اجزای مختلف یک لقمه استیک مانند فیبرهای عضلانی، اجزای چربی و بافت همبند را تقلید کنیم و تجربه خوردن آن را شبیه‌سازی کنیم - تا آب میوه‌ها، بو و طعم

مواد تشکیل دهنده هر چه باشد، چیزی که هنوز ناشناخته است این است که چگونه فرآیند پرینتر سه بعدی ممکن است مشخصات غذایی یک غذا را تغییر دهد. اوکاموتو می‌گوید، تا اینجای کار، این اثر حداقلی به نظر می‌رسد. برخی از مواد مغذی، مانند ویتامین C، ذاتاً ناپایدار هستند، بنابراین فشار دادن آنها به لوله و سرنگ پرینتر سه بعدی ممکن است باعث تخریب آنها شود، به خصوص وقتی گرما در میان باشد.

تلاش‌های اخیر برای ترکیب پرینتر سه بعدی با آشپزی، پیچ و تاب جدیدی به محاسبات تغذیه‌ای می‌افزاید. تیم لیپسون لیزرهایی را به یک پرینتر سه بعدی مواد غذایی اضافه کردند و از آنها برای پختن سینه مرغ آسیاب شده از دستگاه استفاده کردند. محققان اکنون با Okamoto کار می کنند تا بررسی کنند که چگونه پخت و پز لیزری بر حفظ مواد مغذی تأثیر می گذارد.

لیپسون می‌گوید: «هیچ‌کس تا به حال پخت و پز لیزری انجام نداده است. او حدس می‌زند که ادغام پخت و پز در فرآیند، چه با لیزر یا نوع دیگری از گرما، چیزی است که غذای پرینت سه‌بعدی را روی نقشه قرار می‌دهد و این فرآیند را به شکلی کامل از پختن ظرف تبدیل می‌کند.

یک پرتو باریک و روشن از نور آبی مایل به آبی بر روی یک تکه خمیر نشسته روی یک سکو متمرکز می شود و باعث می شود دود نازکی از خمیر بلند شود.